28 September 2017

D26&D27: Pontevedra-Armenteira-Vilanova de Arousa: 48km

Het was absoluut de juiste beslissing om de Variante Espiritual van de Portugese Camino te lopen. Nadat wij in de 'file' van pelgrims hadden gestaan om Pontevedra uit te komen, sloegen wij samen met Vicky(België) en Roberta(Italië) links af om de alternatieve route te gaan lopen. Zo snel als wij konden probeerden wij de eerste bocht voorbij te lopen. Zo groot was onze angst dat andere ons zouden volgen. Gelukkig loopt het merendeel van de mensen de traditionele route. Weinig volgers dus, wel bleef onze Amerikaanse oma nu ook weer aan ons plakken.
Galicia is prachtig! Jammer dat de commerciële motivatie hier niet anders is dan elders ter wereld. 

Fue sin duda la decisión correcta optar por caminar la Variante Espiritual del Camino portugués. Después de vernos atrapados en el atasco de peregrinos a la salida de Pontevedra, torcimos junto con Vicky (Bélgica) y Roberta (Italia) a la izquierda para irnos por la ruta alternativa. Intentamos desaparecer tras la primera curva lo más rápido posible. Tan grande era nuestro temor de que otros nos siguieran. Tan grande era nuestro temor a que otros nos siguieran. Suerte que la mayoría de la gente sigue por la ruta tradicional. Pocos seguidores, sin embargo, nuestra abuela americana si nos siguió, de nuevo! 
Galicia es hermosa! Desafortunadamente, la motivación comercial aquí no es diferente a la de otros sitios.

It was certainly the right decision to walk the Spiritual Variant of the Portuguese Way. After being trapped in the pilgrims' jam at the exit of Pontevedra, we turned, together with Vicky (Belgium) and Roberta (Italy) on the left to take the the alternative route. We tried to disappear after the first turn as fast as we could. We were so afraid that others would follow us.  fear we had that others would follow us. Luckily, most people follow the traditional route. Few followers, however, our American grandmother did follow us, again!
Galicia is beautiful! Unfortunately, the business motivation here is no different than anywhere else. 



Pontevedra-Vilanova de Arousa

26 September 2017

D25: Arcade-Pontevedra 14km

Gisterenavond waren wij besluiteloos. Uiteindelijk pas vanmorgen tijdens het ontbijt besloten om vandaag alleen naar Pontevedra te lopen. Na onze kleine wandeling hebben wij heerlijk van de stad genoten. Goed eten was uiteraard weer een van de hoofdthema's van de dag.
Ook hebben wij vandaag besloten om een alternatieve route te gaan lopen. De zogeheten 'variante espiritual'. Een kleine 50 km door de bergen en langs de oever van de rivier. Vervolgens met de boot de overtocht maken naar Pontecesures . Om dan weer te voet de laatste 25 km naar Santiago de Compostela af te leggen. Wij begrijpen dat er niet zoveel mensen zijn die voor deze route kiezen.Inshallah!🤞🏻

Anoche estábamos indecisos. Sólo esta mañana durante el desayuno decidimos caminar sólo a Pontevedra. Después de nuestro pequeño paseo disfrutamos de la ciudad. Buena comida fue por supuesto uno de los temas principales del día.
También decidimos hoy ir por una ruta alternativa. La llamada 'variante espiritual' Aproximadamente 50 km a través de las montaña y a lo largo de la orilla del río. Luego cruzando en barco a Pontecesures. Desde este lugar recorreremos los últimos 25 km a pie hasta Santiago de Compostela. Tenemos entendido que no mucha gente elige esta ruta alternativa. Inshallah!🤞🏻

Last night we were indecisive. Only this morning over breakfast we decided to walk just to Pontevedra. After our little walk we enjoyed the city.  Good food was, of course, one of the main themes of the day.
We also decided today to go for an alternative route. The so-called 'espiritual variant' About 50 km through the mountains and along the banks of the river. Then crossing by boat to Pontecesures. From this place we will walk the last 25 km to Santiago de Compostela. We understand that there are not so many people choosing this alternative route. Inshallah!🤞🏻



Arcade-Pontevedra

25 September 2017

D24: O Porriño-Arcade : 25km

Vandaag was het een relaxte dag. Om 8 uur pas ontbeten, dus laat vertrokken.
Het laatste stuk is op alle Camino's hetzelfde. Heel veel wandeltoeristen die de laatste 100 km naar Santiago lopen. Daar kunnen zij dan hun Compostela(aflaat) halen. Gelukkig is op dit stuk de Albariño 🍾en de pulpo 🐙 altijd het lekkerste.

Hoy fue un día relajado. Desayunamos a las 8 por lo cual salimos tarde. El último trozo es igual en todos los caminos. Muchísimos caminantes turistas caminando los ultimos 100 km a Santiago. Entonces allí pueden recoger la compostela. Menos mal que es también en este trozo donde encontramos el mejor Albariño🍾 y el mejor pulpo 🐙.

It was a relaxed day today. We had breakfast at 8 only. Meaning that we started late. The last part is the same for all Camino's. A lot of turist walkers walking the last 100 km to Santiago. There they can then receive the compostela. Luckily it is also at this last stretch where we find the best Albariño🍾 and the best pulpo 🐙

O Porriño - Arcade

D19, D20, D21,D22,D23


D19:Porto - Vila do Conde: 36km

D20:Vila do Conde - Barcelinhos: 32km

D21: Barcelinhos - Ponte de Lima: 40km

D22:Ponte de Lima - Paços: 31km

D23:Paços - O Porriño: 28km


Tijdens de rustdag die wij in Porto hebben genomen, hebben wij besloten één dagje de kust route te lopen. Wij vertrokken uit Porto in de mist. Hierdoor hebben wij ruim 2 uur niets van de kustlijn waar wij langs liepen kunnen zien! Aan het einde van deze lange maar absoluut mooie dag waren wij de mist wel vergeten! Een 36km lange strandwandeling! En mensen zeggen dat ik niet romantisch ben. Het tegendeel is nu wel bewezen!! Helaas bij aankomst was het zo druk in Vila do Conde dat er nog maar 2 bedden vrij waren in de Albergue. Wij liepen die dag met 3 andere pelgrims. Andere Hostels en Hotels gebeld maar alles zat vol!! 
Marc kreeg een bed en ik moest op een matje op de grond slapen! Dit is niet eens erg. Met 36km in je benen heb je niet veel nodig maar als er 6 zware snurkers in dezelfde kamer slapen dan is het 'game over'. Om geen moord te begaan heb ik mijn slaapzak gepakt en ben in de hal gaan slapen. Daar kon ik niet alleen het gesnurk uit mijn eigen slaapzaal horen maar ook die uit de 3 andere zalen. Wat een nacht!!!
Na Porto zijn wij ook langere afstanden gaan lopen. De slaapmogelijkheden zijn beperkter. Wij zijn ook verrast door de drukte op de Camino. Om zeker te zijn van een slaapplaats moeten we reserveren. Dit is altijd jammer daar het ten koste gaat van een stukje flexibiliteit. Er is ons verteld in Barcelos dat mei en september de drukste maanden zijn op de Camino tussen Porto en Santiago. In september 60% meer mensen dan in Augustus. 
Marc heeft eindelijk de beroemde pastels de nata uit Barcelo gegeten. Hij heeft tijdens de Camino uitgebreid onderzoek gedaan naar deze lekkernij, hij heeft er iedere dag ééntje gegeten😂. 
Gisteren tijdens het lopen is er een Amerikaanse dame, van 70 jaar! gevallen. Vanaf Porto loopt zij met ons mee, samen met een meisje uit België en nog een andere uit Italië. 
Tijdens een afdaling verloor zij haar evenwicht en daar ging zij! Met haar gezicht op de stenen! Wij liepen een stukje voorop dus zagen het niet gebeuren. In de buurt van de Albergue kwamen wij er pas achter dat zij erg lang achter bleef. Zij loopt bijna altijd met ons op of zelfs sneller. Ik hoop op mijn 70ste ook zo te kunnen lopen.
Gelukkig heeft zij alleen maar een wond met 8 hechtingen er aan overgehouden. En vandaag gewoon mee lopen: 28km!
Toen wij vanmorgen onze entree in Galicia maakte bij Tui, de grens Portugal/Spanje voelden wij tevens de eerste regendruppels van onze Camino. Dit gebeurt ons altijd, iemand zei tegen ons dat Galicië weent omdat 2 van haar kinderen thuis komen. Zou het echt? 
Morgen beginnen wij aan de laatste 100km💪🏼

Durante el día de descanso en Porto, decidimos caminar un día la ruta costera. Nos despedimos de Porto en la niebla. Por este motivo, caminamos más de 2 horas sin ver nada de la costa!  Al final de este largo pero absolutamente hermoso día ya nos habíamos olvidado de la niebla! Un paseo por playa de 36 km de largo! Y la gente dice que no soy romántica. Todo lo contrario, queda comprobado! La mala suerte quiso que en nuestro destino, Vila do Conde. estuviera todo a tope. En el albergue tan sólo quedaban dos camas disponibles. Justo ese día éramos cinco. Caminamos con otros 3 peregrinos. Llamamos a otros albergues, hostales y hoteles pero todo estaba completo!! A Marc le tocó una de las dos camas que quedaban en el albergue que una de las dos camas y yo a dormir en el suelo sobre una esterillas! Eso no esta tan mal.  Con 36 km en las piernas uno no necesita mucha cosa, pero si hay 6 'roncones' en la misma habitación, entonces uno ya se queda fuera de juego. Para no cometer ningún asesinato cogí mi saco y me fui a dormir en el pasillo. Allí no sólo podía oír los ronquidos de mi propio dormitorio, sino también los de las otras 3 habitaciones. ¡Qué noche !!!
Después de Porto también caminamos distancias más largas. Las opciones para dormir son limitadas. También estamos sorprendidos por la cantidad de gente, en este Camino. Para asegurarnos de tener sitio para dormir tenemos que reservar. Esto es una lástima ya que se pierde flexibilidad. Nos han dicho en Barcelos que mayo y septiembre son los meses con más gente entre Porto y Santiago. En septiembre pasan un 60% más de personas que en agosto.
Por fin Marc ha podido probar los famosos pasteles de nata de Barcelo. Durante el Camino ha llevado a cabo una profunda investigación sobre este manjar: se papo uno cada día. Ayer se cayo una señora americana de 70 años! Lleva caminando con nosotros desde O Porto junto con una chica de Bélgica y otra de Italia.Durante un descenso, perdió el equilibrio y bumba! ¡su rostro se encontró con las piedras! Como íbamos caminando delante de ella no vimos la caída.  Tan solo cerca del Albergue nos dimos cuenta de que tardaba mucho en llegar. Ella casi siempre camina a nuestro ritmo o por veces incluso más rápido. Espero poder moverme de la misma manera a mis 70 años. Afortunadamente, sólo tiene una herida y 8 puntos. Y hoy de vuelta al camino con nosotros: 28km!
Esta mañana junto con la entrada en Galicia  por Tui, la frontera Portugal / España llegaron también las primeras gotas de lluvia en este Camino. Esto siempre ocurre cuando entramos en Galicia. Alguien nos dijo que Galicia llora al ver que dos sus hijos llegan a casa. ¿Realmente podría ser esta la explicación? 
Mañana comienzan los últimos 100km 💪🏼

D19, D20, D21,D22,D23

During our rest day at Porto we decided to follow the coastal path for one day. We left Porto in the fog. For this reason, we walked over 2 hours without seeing anything of the coast! At the end of this long but absolutely beautiful day we had already forgotten about the fog! A beach walk of 36 km long! And people say I'm not romantic. On the contrary, i have proven differently! We were less fortunate when arriving at our destination, Vila do Conde, the place was packed. They had only 2 beds available at the Albergue. For 5 of us not enough. We walked with 3 other pilgrims. We called other hostels and hotels but everything was fully booked!! Marc got one of the two beds that were left in the hostel and I had to sleep on the floor on a mat! That's not so bad. With 36 km in ones legs one does not need much, but if there are 6 'snores' in the same room, then it is just 'game over' . In order not to commit a murder I took my sleeping bag and went to sleep in the hallway. There I could not only hear the snores of my own bedroom, but also those of the other 3 rooms. What a night !!!
After Porto we walk longer distances. The options for accommodation are limited. We are also surprised by the number of people doing this camino. To make sure we have a place to sleep we have to make reservations This is a pity as you lose flexibility. We have been told in Barcelos that May and September are the months with the most pilgrims between Porto and Santiago. In September there are 60% more people than in August.
Marc has finally been able to try the famous cream cakes(pastels de nata) from Barcelos. During this camino he has carried out a thorough investigation on this delicacy: he has had one every day.
Yesterday a 70 year old American lady fell! She is walking with us from O Porto, together with a girl from Belgium and another from Italy. During a descent, she lost her balance and there she went! Here face met the rocks! As we were walking in front of her we did not see the fall. Just near the hostel we realized that it was taking her long time to arrive. She walks most of the time at our pace or sometimes even faster. I hope to be able to move in the same way at age 70. Fortunately, she only has a wound and 8 stitches. And today back she was on the road with us: 28km!
This morning along with the entrance into Galicia by Tui, the border Portugal / Spain the first raindrops arrived as well on this Camino. This always happens when we enter Galicia. Someone told us that Galicia cries when she sees that two of her children come home. Could this really be?
Tomorrow we will start walking the last 100 km💯 💪🏼